کشف جالب برای درمان میگرن!

فرارو- یک کنسرسیوم بین المللی از محققان برجسته میگرن در یک مطالعه کامل بیش از 120 منطقه ژنومی را شناسایی کرده اند که با افزایش خطر ابتلا به میگرن مرتبط هستند.

به گزارش فراار، این مطالعه پیشگامانه به محققان کمک می کند تا اساس بیولوژیکی میگرن و انواع فرعی آن را بهتر درک کنند و می تواند جستجوی درمان های جدید برای این بیماری را که بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد، تسریع بخشد.

در بزرگترین مطالعه ژنوم میگرن تا به امروز، محققان تعداد عوامل خطر ژنتیکی شناخته شده برای میگرن را بیش از سه برابر کرده اند. در میان 123 منطقه شناسایی شده ژنتیکی، دو منطقه وجود دارد که حاوی ژن هایی هستند که داروهای ضد میگرن جدید ساخته شده را هدف قرار می دهند. این مطالعه شامل گروه های تحقیقاتی پیشرو در زمینه میگرن در اروپا، استرالیا و ایالات متحده بود که با هم داده های ژنتیکی بیش از 873000 شرکت کننده در مطالعه را جمع آوری کردند که 102000 نفر از آنها از میگرن رنج می بردند. یافته های جدید در شماره 3 فوریه 2022 مجله ژنتیک طبیعت همچنین ساختار ژنتیکی زیرگروه های میگرن را بیش از آنچه قبلاً شناخته شده بود نشان داد.

پاتوفیزیولوژی میگرن بر اساس مکانیسم های عصبی عروقی است

میگرن یک بیماری مغزی بسیار شایع با بیش از یک میلیارد بیمار در سراسر جهان است. علت دقیق میگرن ناشناخته است، اما تصور می شود که این یک بیماری عصبی عروقی با مکانیسم های بیماری در مغز و رگ های خونی سر باشد. تحقیقات قبلی نشان داده است که عوامل ژنتیکی نقش مهمی در خطر ابتلا به میگرن دارند. با این حال، مدتهاست بحث شده است که آیا دو نوع اصلی میگرن – میگرن با اورا و میگرن بدون اورا – منشا ژنتیکی مشابهی دارند یا خیر.

محققان کنسرسیوم بین‌المللی برای ژنتیک سردرد، برای درک بهتر ژن‌های خطر، مجموعه‌های بزرگی از داده‌های ژنتیکی را برای یک مطالعه مرتبط با ژنوم در مقیاس بزرگ (GWAS) در جستجوی انواع ژنتیکی موجود در افراد مبتلا به میگرن جمع‌آوری کرده‌اند. شایع ترین یا یکی از دو نوع اصلی میگرن شایع تر است. نتایج نشان داد که زیرگروه های میگرن دارای عوامل خطر مشترک و عوامل خطر مختص یک زیر گروه هستند. این تجزیه و تحلیل ها سه نوع خطر را که به نظر می رسد مشخصه میگرن با اورا و دو نوع خاص از میگرن بدون هاله است، شناسایی کرد.

هایدی هاوتاکانگاس، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «علاوه بر دخالت ده‌ها منطقه ژنومی جدید در این عارضه، مطالعه ما اولین فرصت مهم را برای ارزیابی اجزای ژنتیکی مشترک و متفاوت در دو زیرگروه اصلی میگرن فراهم می‌کند.» موسسه پزشکی مولکولی در دانشگاه هلسینکی فنلاند. علاوه بر این، نتایج مطالعه این تصور را تأیید کرد که میگرن ناشی از عوامل ژنتیکی عصبی عروقی است و این دیدگاه را تأیید می کند که میگرن در واقع یک اختلال عصبی عروقی است.

پتانسیل برای درمان های جدید میگرن

از آنجایی که میگرن دومین علت ناتوانی در سراسر جهان در طول سالیان متمادی است، به وضوح نیاز به درمان های جدید دارد. یکی از یافته‌های جالب توجه ژن‌هایی بود که اهدافی را برای درمان‌های خاص میگرن که اخیراً توسعه یافته‌اند کدگذاری می‌کنند. یکی از مناطق اخیراً کشف شده حاوی ژن هایی (CALCA / CALCB) است که یک پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین را رمزگذاری می کند. مولکول درگیر در حملات میگرن توسط CGRP، یک مهارکننده میگرن که اخیراً معرفی شده است، مسدود می شود. حوزه خطر دیگر ژن HTR1F را پوشش می دهد که گیرنده سروتونین 1F را کد می کند و همچنین هدفی برای داروهای جدید مخصوص میگرن است.

دکتر متیو پیرینن از مؤسسه پزشکی مولکولی در دانشگاه هلسینکی فنلاند که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: «این دو پیوند جدید، همراه با ژن‌هایی که قبلاً میگرن را هدف قرار می‌دهند، نشان می‌دهند که ممکن است داروی بالقوه دیگری وجود داشته باشد». اهداف در مناطق ژنومی جدید منطق روشنی را برای تحقیقات ژنتیکی آینده با حجم نمونه حتی بزرگتر فراهم می کند. این بدان معناست که شناسایی نواحی ژنومی جدید در معرض خطر میگرن را می توان به داروهای جدید هدف قرار داد و درمان را بسیار دقیق تر و هدفمندتر کرد.

منبع: scitechdaily

ترجمه: مصطفی جرفی فرارو